Pika Hastalığı Nedir?
Pika, bireylerin besin değeri olmayan, yenilebilir olmayan maddeleri (toprak, kil, tebeşir, kâğıt, saç, sabun vb.) sürekli ve ısrarlı bir şekilde yeme davranışıdır. Genellikle çocuklarda, hamile kadınlarda ve gelişimsel bozukluğu olan bireylerde görülür. Tedavisi altta yatan nedene göre değişir ve multidisipliner bir yaklaşım gerektirir.
Pika Hastalığının Tedavi Yöntemleri
- Tıbbi Değerlendirme ve Besin Eksikliklerinin Giderilmesi
- Öncelikle bir doktor tarafından fiziksel muayene yapılmalı, kan testleri ile demir, çinko, kalsiyum gibi mineral eksiklikleri veya anemi araştırılmalıdır. - Eksiklikler tespit edilirse, uygun takviyeler (demir veya çinko preparatları) ve beslenme düzenlemeleri ile tedavi edilir.
- Psikolojik Değerlendirme ve Terapi
- Psikiyatrist veya psikolog tarafından altta yatan psikolojik nedenler (stres, kaygı, obsesif-kompulsif bozukluk, otizm spektrum bozukluğu gibi) değerlendirilir. - Davranışçı terapi (özellikle uygulamalı davranış analizi) ile olumsuz davranışlar azaltılır, olumlu alternatifler öğretilir. - Bilişsel davranışçı terapi (BDT) ile düşünce ve davranış kalıpları değiştirilir.
- Çevresel ve Davranışsal Müdahaleler
- Yenilebilir olmayan maddelere erişim kısıtlanır (örneğin, tebeşir veya toprağın ulaşılamaz yerlerde tutulması). - Olumlu pekiştirme yöntemleri kullanılarak uygun yiyeceklerin tüketimi teşvik edilir. - Aile eğitimi ile davranışın izlenmesi ve yönetilmesi sağlanır.
- Altta yatan psikiyatrik bir bozukluk (depresyon, OKB vb.) varsa, antidepresanlar veya antipsikotik ilaçlar reçete edilebilir. Bu, sadece bir psikiyatrist gözetiminde uygulanmalıdır.
- Diyetisyen desteği ile dengeli ve yeterli beslenme planı oluşturulur. Besin çeşitliliği artırılarak pika davranışını tetikleyen eksiklikler giderilmeye çalışılır.
Önemli Uyarılar
- Pika, ciddi sağlık sorunlarına (zehirlenme, bağırsak tıkanıklığı, enfeksiyon) yol açabilir. Bu nedenle erken müdahale kritiktir. - Tedavi sürecinde doktor, psikolog, diyetisyen ve aile iş birliği esastır. - Kendi kendine tedavi yerine mutlaka bir sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır.
|
