İTP Hastalığı, kanımızdaki trombosit seviyesinin düşmesi ile meydana gelen kanamalara verilen isimdir. Tıpta "İdiopatik Trombositopenik Purpura" olarak bilinir. Bu durum, kandaki trombosit seviyesinin düşmesi anlamına gelir. İTP hastalığı, yetişkinlere göre çocuklarda daha sık görülmektedir. Yetişkinlerde ise kadınlarda erkeklere kıyasla daha yaygın olduğu gözlenmiştir. İTP hastalığının nedeni tüm araştırmalara rağmen tam olarak netleşmemiştir. Kadınlarda, özellikle hamilelik sırasında kandaki trombosit miktarı normalin altına düştüğü için, bu hastalıkla karşılaşmak kaçınılmaz olabilir. Bu sebeple hamilelikte bu hastalığa normalden daha çok özen gösterilmeli ve kişi takibe alınmalıdır. Çocuklarda görülen İTP hastalığı, yetişkinlerin hastalığı yaşadığı zamana göre daha kısa süreli olmaktadır. Hatta bazen 2-3 haftada tedavisiz geçtiği bile gözlenmiştir. İTP kesinlikle bulaşıcı bir hastalık değildir, tedavisi zor ya da ölümcül bir hastalık da değildir. Belirtileri ise zamanla ortaya çıkabileceği gibi aniden de ortaya çıkabilmektedir.

Tedavide öncelikle doktorun yapacağı kan testleri ve dış muayene önemlidir. Çıkan kan sonuçlarına göre kandaki trombosit miktarı düşük çıksa bile, hastanın bu hastalığa neden olabilecek başka bir hastalığının olup olmadığına bakılır. Hastadaki İTP hastalığının nedeni eğer başka bir hastalık ise onun tedavisine başlanır. Ancak tüm testler temiz ise ve belirtiler düşük trombosit seviyeleri ile ilişkilendiriliyorsa, tedavi yöntemi trombosit süspansiyonu takviyesidir. Bu takviye, değerlerin yükselmesine yeterli olacaktır.

İTP hastalığının tedavisinde kortikosteroidler ve immünoglobulinler de kullanılabilir. Ayrıca, hastalığın kronikleşmesi durumunda splenektomi (dalak alınması) gibi cerrahi müdahaleler de gündeme gelebilir. İTP hastalarının düzenli olarak doktor kontrolünde olması ve kan değerlerinin yakından takip edilmesi önemlidir. Hastaların enfeksiyonlardan korunması ve ağır travmalardan kaçınması, tedavinin etkinliğini artırabilir.

İTP hastalığı, uzman doktorlar tarafından doğru bir şekilde yönetildiği takdirde, hastaların yaşam kalitesini önemli ölçüde etkilemeyen bir durumdur. Ancak her hastanın durumu farklı olabileceği için tedavi kişiye özel olarak planlanmalıdır.