Emes hastalığı, bağışıklık sistemine bağlı olarak ortaya çıkan önemli bir hastalık türüdür. Tıbbi literatürde Multipl Skleroz (MS) olarak adlandırılır. Bağışıklık sisteminde yaşanan bozukluklar, zamanla sinirlerde, beyinde ve omurilikte ataklara yol açar. Sinirleri koruyan miyelin kılıfında ve sinirin kendisinde tahribat meydana gelir. Bu durum, MS belirtilerinin ortaya çıkmasına neden olur. Belirtiler hastalığın şiddetine göre değişkenlik gösterebilir. Bazı hastalarda sadece el ve ayak uyuşması görülürken, diğerlerinde kas fonksiyonunda azalma, duyu kaybı, denge sorunları, karıncalanma ve görme bozuklukları gibi belirtiler yaşanabilir.

Uyuşma ve Karıncalanma: Vücutta iğne batması tarzında kaşıntı, yanma ve keskin ağrılar olabilir. Bu belirtiler özellikle el, ayak, kol ve bacaklarda hissedilir ve hastayı doktora götürecek kadar yoğun olabilir.

Yürüme Güçlüğü: Kas zayıflığı veya kaslarda kasılma nedeniyle yürüme güçlüğü oluşabilir. Hasta yürürken denge kaybı, ayaklarda uyuşukluk ve halsizlik hissi yaşayabilir. Ayrıca, elleriyle bir şey kavramakta veya tutmakta zorluk çekebilir.

Yorgunluk: Yorgunluk hissi özellikle akşam saatlerinde kendini belli eder veya şiddetlenir. Hasta, düzenli uyku veya dinlenme ile geçmeyen bir yorgunluk yaşar.

Mesane Sorunları: Sık idrara çıkma isteği, ani sıkışma hissi ve gece uykudan uyandıracak kadar idrara çıkma gibi şikayetler yaşanabilir. Bunların aksine, idrar yapma isteği olmamasına rağmen mesane dolu olabilir. Ayrıca, farklı bağırsak sorunları da görülebilir.

Baş Dönmesi: Denge kaybı ve şiddetli baş ağrısı en önemli belirtiler arasında yer alır.

Cinsel Güçlük: Erkeklerde cinsel problemler, kadınlarda ise vajinal kuruluk ve cinsel isteksizlik görülebilir.

Titreme: Günlük işlerde fark edilebilen hafif veya şiddetli titreme görülebilir.

Konuşma Güçlüğü: Konuşurken uzun süre duraklama veya ağız içi konuşma gibi zorluklar yaşanabilir. Hastalık ilerledikçe yutkunma güçlüğü de ortaya çıkabilir.

Görme Bozuklukları: Görme bozukluğu, MS hastalığında erken dönemde görülen belirtilerdendir. Görme kaybı genellikle tek gözle sınırlıdır ve bulanık görme, karaltı şeklinde görme gibi belirtiler olabilir. Ayrıca, göz ağrısı da yaşanabilir.

İyi Huylu Emes: Bu türde hastalar ufak boyutlu ataklar geçirir ve atakların ardından tam anlamıyla düzelme gerçekleşir. Zamanla kötüleşme veya kalıcı hasar oluşmaz.

Tekrarlayan ve Düzelen Emes: En fazla görülen MS çeşididir. Hastaların büyük çoğunluğunda hastalık tekrarlayarak düzelen bir seyir izler.

İkincil İlerleyici Emes: Hastalık, atak ve iyileşme şeklinde devam ederken, son geçirilen atak sonrası iyileşme gerçekleşmez. Dengesizlik veya güç kaybı gibi belirtiler kalıcı hale gelir.

Primer İlerleyici Emes: Bu türde hastalar tek bir atak geçirir ve bu atak sonrası iyileşme olmaz. Her geçen gün hastanın durumu daha da kötüleşir.

Emes hastalığının neden meydana geldiği henüz tam olarak bilinmemektedir. Bağışıklık sisteminde yaşanan bozuklukların hastalığa yol açtığı düşünülmektedir. Genetik yatkınlık, çevresel faktörler ve enfeksiyonlar da hastalığın ortaya çıkmasında rol oynayabilir.

Emes hastalığında iki ana tedavi yöntemi kullanılmaktadır: atak tedavisi ve kortizon tedavisi.

Atak Tedavisi: Hastanın durumuna ve hastalığın şiddetine bağlı olarak gerçekleştirilir.

Kortizon Tedavisi: Emes hastalığında etkili bir tedavi seçeneğidir. Kortizon, iltihaplanmayı azaltarak belirtilerin hafiflemesine yardımcı olur.

Emes hastalığında bu tedavilerin haricinde koruyucu tedaviler de uygulanır. Koruyucu tedavilerin amacı bağışıklık sistemini düzenlemektir. Bu durum immün modülatör olarak tanımlanır. Bu tür tedaviler kas içi veya cilt altından gerçekleştirilir. Tıpkı diyabet hastalığındaki gibi hastalar düzenli olarak bu tür enjeksiyonları yapmak zorundadır.

Emes hastalığı, yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyen bir hastalıktır. Erken teşhis ve uygun tedavi yöntemleri ile hastalığın seyrini kontrol altına almak mümkündür. Ancak hastalığın nedeni henüz tam olarak bilinmediğinden, tedavi ve yönetim süreçleri sürekli olarak gelişmektedir. Hastaların düzenli olarak doktor kontrollerine gitmeleri ve önerilen tedavi planına uymaları büyük önem taşımaktadır.