Günümüz şartlarında farklı ortamlarda yetişen sebzeler, kullanılan ilaçlar ve çevresel faktörler nedeniyle çeşitli hastalıklara maruz kalabilmektedir. Bazı sebze hastalıkları topraktan kaynaklanan nedenlerle ortaya çıkabilir. Bu tür hastalıkların bitkiye bulaşmadan önce birtakım önlemler alınması gerekmektedir. Aksi halde hastalığın bitkiye bulaşmasından sonra yapılabilecek pek bir işlem kalmayabilir.

Mantari hastalıklar hemen hemen tüm bitkilerde görülmektedir. Diğer bir adı da küllenme olan bu hastalığın sebzelerde görülmesinin farklı bir sebebi vardır. Mantar hastalıkları açık alanlarda yetiştirilen kavun, salatalık, kabak gibi ürünlerde bulunur. Bu hastalık bitkilerin yapraklarının alt kısmında oluşmaya başlar ve yavaş yavaş tüm yaprağa yayılır. Sağlam yapraklara da geçmeye başlar. Mantari hastalıklar bitkilerin yapraklarının üst ve alt kısımlarında görülmektedir. Hastalık bitkilerin yaprağına beyaz küçük toz tanecikleri şeklinde yayılır. Bu küçük beyaz noktalar ilerleyerek tüm yaprağı kaplamaya başlar. Eğer bu hastalığa müdahale edilmezse yapraklar kurur ve bitki çiçek veremez. Üstelik bitkinin tamamının kuruması da söz konusudur. Mantari hastalıklar sağlıklı bitkilere, hastalıklı bitkiler nedeniyle bulaşmaktadır. Bu bulaşmaya etki eden faktör ise böceklerdir. Farklı bitkilerden beslenmeye çalışan böcekler, hastalığı beslenmek için kondukları tüm bitkilere bulaştırırlar. Bu hastalığın bitkilere bulaşması için en uygun hava koşulları sıcak ve yağmurdan sonraki puslu günlerdir. Bu hastalığın önüne geçebilmek için bitki artıkları toplanarak yakılmalıdır. Ayrıca kimyasal ilaçlar ile bu hastalığa müdahale edilebilir.

Baklagil hastalığı, baklası yenen sebzelerde görülmektedir. Çevremizde sıkça yetiştirilen fasulye ve bezelyeler de en önemli hastalıklardan biridir. Bu hastalık kendini genç sebzelerde gösterir. Oluşumundan sonra bitkide ilk çıkan yapraklar siyah ve lekeli bir hal alır. Yavaş yavaş bitkinin tamamına yayılır ve çürümeler meydana getirir. Baklagil hastalığı nemli ve yağışlı havaları sever. Böylesi hava koşullarında görülme ihtimali oldukça yüksektir. Hastalığın tohumda görülme ihtimali de vardır. Hastalıklı tohumlar ekildiği zaman toprak üzerine çıkmadan toprak altında çürüyüp kurumaya başlar. Hastalığın sürekli olmaması için çürüyen ürünlerin bir araya toplanıp yakılması veya derine gömülmesi gerekmektedir. Ayrıca birkaç yıl boyunca hastalık görülen ürün aynı tarlaya ekilmemelidir. Baklagil hastalığının kimyasal ilaçlar ile önlenebilmesi de mümkündür.

Mildiyo hastalıkları açıkta yetişen sebzelerde görülmektedir. Ayrıca hastalık fide yetiştiriciliği ve örtü altı yetiştiriciliğinde de görülebilir. Hastalığın en çok görüldüğü bitkiler salatalık, domates, patates ve marul gibi ürünlerdir. Hastalık bir bitkiden diğerine geçmez. Daha çok bitkilerin yapraklarında görülür. Bu hastalıktan tohumlar dahi etkilenebilir. Kendini bitkilerin yapraklarında sıvı ve parlak noktalar olarak ortaya koyar. Hastalık ilerledikçe lekeler koyulaşır ve orta kısımları ölmeye başlar. İlerleyen zamanlarda yaprağın tamamı kurumaya başlar. Yağışlı ve nemli havaları seven mildiyo hastalığının önüne geçilmesi kimyasal ilaçlar ile mümkündür.